Lector in de kijker: Patricia Loenders (PXL-Green & Tech)

In onze hogeschool lopen heel wat mensen rond met interessante verhalen. Vandaar het idee om regelmatig een lector in de kijker te plaatsen.
Deze keer gingen we langs bij Patricia Loenders van het departement PXL-Green & Tech!

Patricia is lector in het departement PXL-Green & Tech voor de opleidingen Bachelor in de Bouw, Graduaat in het Bouwkundig tekenen en Graduaat in de Werforganisatie. Ze is van het bouwjaar 1968 en woont in Genk. In 1996 trouwde ze met Dirk Appeltans en samen hebben ze twee zonen: Casper (17, studeert architecturale vorming) en Thibeau (22, studeert criminologie).

Welke opleidingen heb je gevolgd, welke diploma's heb je behaald?
In 1987 ben ik als bouwkundig tekenaar afgestudeerd aan SHIVKV in Genk. Ik ben dan verder architectuur gaan studeren in Gent en heb mijn finaliteit als architecte in Diepenbeek behaald. In 2000 heb ik preventieadviseur niveau 1 bijgestudeerd en enkele jaren later veiligheidscoördinatie TMB. Sedert mijn engagement aan Hogeschool PXL heb ik eerst ProfDoc gedaan, dan het postgraduaat Integraal, innovatief, duurzaam bouwen en verbouwen, vervolgens het postgraduaat Gebouwbeheer, om te finaliseren met de certificering en titel van 'Inspecteur conditiestaatmeting NEN2767' (vond ik een geweldige titel). Nu nog voor een doctorstitel ... Levenslang leren noemt het nu, maar dat is het echt, ik doe het dan ook met volle overgave en leergierigheid.

Wat spreekt je aan in lesgeven?
In eerste instantie de kans om mijn kennis en kunde door te geven en zo bij te dragen tot de vorming van vakbekwame mensen die ik overal in het werkveld tegenkom en waarmee ik op de werkvloer kan samenwerken.
De voortdurende bijscholing en ontwikkeling in innovatieve technieken, nieuwe methodes van kennisoverdracht neem ik graag mee in mijn leservaringen. De contacten met de studenten, bovenal hun groeiproces mee mogen vormgeven. Nooit gedacht dat ik me hier zo thuis kon voelen.

Wat heb je al kunnen verwezenlijken sinds je deze functie hebt?
Overal waar ik op de werf kom, in de hoedanigheid van architect, preventieadviseur of lector/coach, kom ik alumni tegen en dan ben ik fier en voel ik me geslaagd in mijn opzet.
Het belang van schetsen op de kaar laten zetten/staan, zelfs in het digitale tijdperk, vind ik enorm belangrijk. Ik noem het graag een communicatietool, dat begrijpen de studenten beter. En op de werkvloer, de werf, krijg ik hier ook telkens de bevestiging van, ondanks de inzet van andere innovatieve middelen.

Heb je al grappige of opvallende situaties meegemaakt in de les?
Ja, met bouwstudenten maak je nogal eens iets mee. Ik herinner me een uitstap naar Centrum Duurzaam Bouwen waar een permanente tentoonstelling over alle facetten uit de bouw stond en we tijdens de rondleiding ineens een van onze studenten in de setting terugvonden. De foto sprak boekdelen, maar ik ga hem toch niet delen hoor.
Vroeger gingen we zelfs mee leren metsen, dan leer je je studenten ook op een andere manier kennen, waren leuke tijden. En in de les zelf, daar kan ik de vele leuke anekdotes al niet meer bijhouden, maar ook veel serieuze momenten hoor. De betrokkenheid groeit naarmate het jaar vordert. Alleen vorig jaar misten zowel de studenten als ikzelf toch wel dat persoonlijke contact. Ik heb dan zoveel mogelijk geprobeerd online visueel contact te hebben en eens een persoonlijke babbel aan te slaan na de les. Maar ze hebben me ook verrast in die periode: hoe mondig en open sommigen waren, hoe creatief ze omgingen met de situatie en de groepsopdrachten, ik stond er versteld van: chapeau!

Kunnen we je ergens van kennen (tv, radio, de boekjes)?
Op Radio 2 Limburg ben ik geweest toen we ons proefwerk van Duurzaam bouwen voltooid hebben. We hadden een kapstop gemaakt waaraan allerlei duurzame initiatieven hingen, beetje zoals SALK nu. Op tv ooit in een ver verleden als rebelse studenten die gingen betogen in Brussel. Uit de boekskes als 'model-mama-to-be' en recenter in een discussiepanel over conditiestaatmeting van gebouwen in Bouwen in Limburg.

Verklap je ons een geheim?
Dat mijn echtgenoot een chef-kok is, zelfs een stripheld ...

Heb je hobby's of andere interesses?
Ik ben dol op de bergen, daar kan ik de batterijtjes opladen, minstens eenmaal per jaar. En skiën doe ik al sedert de lagere school, ik gaf tijdens mijn studententijd zelfs les om mijn reizen te bekostigen.
Tot voor de coronacrisis gingen we vaker weg met de mobilhome: short ski, short trip, vrijheid, feel good, relaxen, het hoofdje leegmaken. Ik mis de bergen en het skiën dan ook ongelooflijk hard dit jaar.
Voor 't moment ben ik dan in een grote knutselfase beland, kwestie van ervaring opdoen ook, hmhm: gyproc wanden en plafonds plaatsen, afpleisteren, wandtegels zetten, kasten opbouwen, plinten ... enfin, ik zit er volop in en vind het o zo leuk, maar mankeer wat tijd ... alhoewel ik ook naar het einde der werken begin te verlangen.
Terug andere dingen doen.

Heb je nog dromen?
Terug schrijven en schilderen, aquarellen eigenlijk en graag zou ik weer tennissen, maar door een stomme val op mijn schouder enkele jaren terug lukt bovenhands niet meer goed ... En ooit wil ik ook nog eens de surfplank op, maar dan eerst dat niemand me ziet ... veel te lang geleden, weet je.

Nog leuke weetjes?
Dat ik ontspanning vind in studeren, graag naar lezingen ga en dol ben op grootsteden zoals Brussel, Luik en Gent, beetje een terugblik op mijn studententijd en altijd weer een beetje reizen.