Vrijdag landt ‘Songs of a Lost World’, de veertiende plaat van The Cure, en vooral: hun eerste in zestien jaar. Frontman Robert Smith liet in interviews vallen dat de nieuwe songs vooral genadeloos zullen klinken: de verklanking van een schaduwrijke periode in zijn leven. De newwavers en goths uit de oude school staan er ongetwijfeld bij te juichen. Wij vonden moeiteloos enkele jongere adepten. "Ik zet The Cure vaak op voor vrienden en die zeggen dan: ‘Wat is dit? Zo goed!’"
Weten jonge studenten wie of wat The Cure is? "Goh, ik vermoed dat de invloed van The Cure zich vooral indirect laat gelden", zegt Eurosongheld Gustaph. "Tot twee jaar geleden gaf ik les aan PXL-Music. Ik heb daar gewerkt met verschillende artiesten die een voorbeeld namen aan Editors, Chvrches of Interpol. Ik liet hun The Cure horen, de oude band bij wie die moderne groepen de mosterd hebben gehaald. Die typische Cure-sound slaat dus nog steeds aan, alleen luistert de jeugd vooral naar de jongere adepten."
‘Als ik verliefd ben, luister ik naar The Cure. Maar ik háát verliefd zijn’ | Humo: The Wild Site