PXL-Ergotherapiestudenten samen op pad met wijkagenten

Intensieve samenwerking tussen politie en geestelijke gezondheidszorg

Vijf studenten Ergotherapie van Hogeschool PXL lopen, in het kader van een project rond participatie, dinsdag en vandaag tot 16u een dag mee met een wijkinspecteur van de politiezones HAZODI (Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek) en MIDLIM (Midden-Limburg).  Deze ‘meeloopdagen’ kaderen binnen de hervormingen geestelijke gezondheidszorg (artikel 107).

De Limburgse netwerken Reling en Noolim, ondersteund vanuit SPIL (Samenwerking Psychiatrische Initiatieven in Limburg vzw), zijn bezig met de reorganisatie van de geestelijke gezondheidszorg over de muren van psychiatrische instellingen heen en willen een intensievere samenwerking met de wijkinspecteurs bekomen. Wijkinspecteurs zijn vanuit hun maatschappelijke en sociale rol, vaak de eerste personen die te weten komen dat er wat misloopt met een persoon of binnen een gezin.  Concreet gaat het om moeilijk te bereiken doelgroepen, zoals dak- en thuislozen maar ook mensen met psychiatrische problemen die gepercipieerd probleemgedrag stellen of zorg vermijdend zijn..

In het kader van de opstart van de samenwerking tussen de geestelijke gezondheidszorg en de politie, zijn studenten Ergotherapie van Hogeschool PXL ingeschakeld om een eerste analyse te maken van de noden. Met welke mensen komen wijkinspecteurs in contact, welk storend gedrag stellen mensen, hoe reageren wijkinspecteurs op deze situaties, naar wie kunnen ze doorverwijzen voor hulp, hoe vinden zij dat intensievere samenwerking met de geestelijke gezondheidszorg best concreet vorm kan krijgen, waarbij ieder vertrekt vanuit de eigen rol, bevoegdheden en finaliteit (doelstellingen).

Dennis Morren, laatstejaarsstudent ergotherapie, getuigt: “Op dinsdag 24 maart 2015 heb ik een dag kunnen meelopen met de wijkinspecteur. Hij patrouilleert altijd te voet in de stationsbuurt van Hasselt. De problematiek die daar voornamelijk voorkomt is ‘dak- en thuislozen met een verslavingsproblematiek die lokaal voor overlast zorgen’. We hebben verschillende daklozen gesproken en hun verhalen beluisterd. Daarnaast heeft hij me ook enkele plekken laten zien waar deze vertoeven en middelen gebruiken, een bezoek gebracht aan een lokaal café. Allerlei omstandigheden maken de stationsbuurt een aantrekkelijke plek voor deze groep: winkels met heel goedkoop bier en andere spullen, onderdak, veel passanten, ontmoetingshuis, ziekenhuis op wandelafstand waar ze hun methadon kunnen halen, …Doordat de wijkinspecteur altijd zichtbaar is in deze buurt, is hij ook het eerste aanspreekpunt voor de mensen. De daklozen in deze buurt kennen hem en hij kent hun ook tot op een bepaalde hoogte. Er worden spontane conversaties gevoerd.  Dit is een sterkte maar ook een uitdaging: het ene moment zijn de verslaafde daklozen helder en aanspreekbaar, het andere moment zijn ze impulsiever en moet er repressief worden opgetreden.  De wijkinspecteur balanceert hierdoor constant op een slappe koord.  Ze komen met hun problemen bij hem terecht omdat ze nergens anders meer terecht kunnen.  Ze uiten hun frustraties op hem terwijl hij ze ook niet altijd verder kan helpen.”

Tijdens de meeloopdagen focussen de studenten op barrières die ervoor zorgen dat mensen niet kunnen participeren aan de normen van onze hedendaagse maatschappij en op de oorzaken die een zekere kloof veroorzaken tussen hulpverleners en wijkinspecteurs en zo de samenwerking hinderen.

Verschenen

"Wijkagenten balanceren constant op een slappe koord" - LimburgActueel.be