De rode draad doorheen mijn loopbaan is de quote “life is a circus”. Op mijn 18e startte ik een onderneming: ik verzorgde animatie op privéfeestjes als clown. Dit combineerde ik met mijn studies kleuteronderwijs. Daarnaast was ik vaste lesgever en vervanger in verschillende circusscholen.
Na het afstuderen belandde ik van de ene vervanging in de andere. In mijn vrije tijd gaf ik bijscholingen, zowel in circusscholen als op de PXL. De combinatie van onderwijs en ondernemen is een match made in heaven. Dit zorgt voor veel afwisseling en uitdaging waardoor ik mijn enthousiasme niet verlies.
Uiteindelijk werd ik zorgcoördinator in de gemeenteschool van Zoutleeuw. Dit was geen voltijdse job, waardoor ik had om mijn onderneming verder uit te bouwen. De privéfeestjes werden ingeruild voor de grotere events, zoals de opening van IKEA-vestigingen in Hasselt en Mons, Tomorrowland, samenwerking met Studio 100,…
Elke week is anders. Voor de coronacrisis werkte ik enkel in de voormiddag als zorgcoördinator op school, de namiddagen spendeerde ik aan mijn onderneming.
Dit schooljaar kreeg ik de kans om in een tweede school als zorgcoördinator aan de slag te gaan. Zelf heb ik nooit ver vooruit gepland, maar kansen laat ik niet voorbij gaan.
Die was heerlijk en spannend, al moest ik wel een tandje bijsteken vanwege mijn vooropleiding. Gelukkig gaven de studentenbegeleiders veel tips en tricks. Stages waren het leukst, ook al kroop er zeer veel tijd in de voorbereidingen. Het derde jaar vond ik qua inhoud het fijnst.
Er heerst echt een familiegevoel. De lerarenopleiding biedt heel wat ondersteuning en individuele opvolging. Verder is de toegankelijkheid en flexibiliteit onovertroffen. In mijn derde jaar werd ik ziek, maar er werd een speciale regeling uitgewerkt waardoor ik mijn opleiding toch in drie jaar kon afronden. Het departementshoofd, het opleidingshoofd en de lectoren steunden me en toonden veel begrip.
Ik leerde vooral om ‘door’ te denken en kritisch te zijn. Ik ben zelf een heel impulsief persoon, dus de opleiding heeft me bijgebracht om eerst even te denken alvorens te handelen. Welke stappen moet ik doorlopen om naar een bepaald doel toe te werken? Hoe kan ik een probleem opsplitsen in haalbare deelproblemen en overzichtelijk te werk gaan?
De creastages! Tijdens deze momenten ontstond echt een ongelofelijk groepsgevoel. Daarnaast was het ook zalig om met zijn allen naar dat toonmoment toe te werken. Ik kijk nog steeds met een fijn gevoel hierop terug.
Mijn favoriete plek was het muziek- en beeldlokaal. In het muzieklokaal zongen we samen en speelden we gitaar. Ook in het beeldlokaal kon je honderden indrukken opdoen en een project uitwerken.
Verschillende docenten inspireerden me. Zo had ik één docent die ik wel kon vervloeken, maar achteraf bekeken ben ik wel blij dat ze me telkens met mijn neus op de feiten drukte. Ik ben haar daar uiteindelijk heel dankbaar voor. Ik vermoed dat ze wel weet dat het over haar gaat als ze dit leest 😉.
Laat je niet te snel ontmoedigen en probeer soms ook eens wat los te laten. Maak een plan waar je naartoe wil werken, dan ben je altijd 10 keer sneller dan iemand die geen plan heeft. Blijf ook niet alles overdenken en begin er gewoon aan. Daarnaast moet je openstaan voor zoveel mogelijk advies, wat niet wil zeggen dat je ook alles blindelings moet opvolgen
Doe wat je graag doet. Laat je niet ontmoedigen. De rest komt vanzelf.